Voelen - gedicht door Kreek Daey Ouwens

Haar armen zijn licht. Haar kuiten van ijzer.

Ook de bomen, ook de straten, de huizen, de

tafels, de stoelen zijn van ijzer. Ze zijn

tot bladeren gebogen, wit en dun als garen.

Ze zijn alleen zwaar, als je ze optilt of

wegschuift. Je hoeft ze enkel maar aan te

raken. Dan staar je naar de lucht, omdat je

al dat ijzer aan je handen niet verwacht.


Kreek Daey Ouwens, respons op het pilotmateriaal van Echo the Now